Πρωτεύουσα και ενώ δεν τους κερδίζει όλους από την πρώτη στιγμή, εγώ τη λάτρεψα. Τα μουσεία, οι γειτονιές της, τα πάρκα και ο αέρας των Μαδριλένιων, έκανε τη Μαδρίτη το καλύτερο ταξίδι της περασμένης χρονιάς.
Ώρα 0.
Ξεκινήσαμε απόγευμα με αμάξι από Βαλένθια και φτάσαμε και πήγαμε για τσεκ-ιν στο πολύ κεντρικό μας Airbnb στη Plaza Del Sol. Αμέσως μετά για την πρώτη έξοδο στη Malasaña. Είχαμε την τύχη να μένει εκεί ένας φίλος, κι έτσι όλα τα βλέπεις μέσα από τα δικά του μάτια, προσέχεις πράγματα που δεν θα τα έβλεπες εύκολα με τα μάτια ενός τουρίστα. Δοκιμάσαμε κοκτέιλ στα: El bar de la chica de ayer & Madrid me mata. Γυρίσαμε με τα πόδια στο σπίτι, περνώντας από την Opera και τη Plaza Mayor.
Ώρα 12.
Ξυπνήσαμε κατά τις 9, και πήραμε το πρωινό μας στο Ojala, έπειτα περπατήσαμε στα στενά της περιοχής με τελικό προορισμό μας το Palacio Real. Αυτή η μέρα θα είχε βόλτες, περιηγήσεις και στάσεις για “Una cervezita porfa”. Επόμενες στάσεις στην αγορά του San Miguel, κρασιά, χαμόν και αγορές. Συνεχίζουμε και πάμε στο πάρκο του Ρετίρο για τη σιέστα. Ως τότε η Μαδρίτη με είχε κερδίσει ήδη. Εναλλαγές τοπίων και εύκολη πόλη στις μετακινήσεις. Επόμενη στάση για σύντομη μπύρα στο μοναδικό μαγαζί Sala Equis. Το προτείνω ανεπιφύλακτα! Η μέρα σερί φτάνει στο τελευταίο της part, με βόλτα στη Gran Via και τελικά δύση του ηλίου στο πάρκο που σφύζει από ζωή Templo de Debod και τελευταία στάση στην ταράτσα: El viajero.
Ώρα 36.
Ο κρυμμένος θησαυρός κάτω από το Airbnb μας ήταν το βιβλιοπωλείο Desperate Literature, brandname που το συναντάται μόνο στη Σαντορίνη, το Μπρούκλιν και τη Μαδρίτη (αξίζει να πάρετε τα σουβενίρ σας από εκεί). Εκείνη την ημέρα, ξεκινήσαμε με πρωινό στο Federal. Θα πηγαίναμε για να δούμε τη θέα (ανέξοδα) από την ταράτσα του κεντρικού στη Plaza del Sol-Cortes Ingles. Μιας και στον τελευταίο όροφο φαίνεται όλο το κέντρο της πρωτεύουσας! Τελευταίες βόλτες και δε θα μπορούσαμε να φύγουμε χωρίς να δούμε την Γκουέρνικα. Επόμενη στάση: Reina Sofia. Το μουσείο θα έκλεβε και τις τελευταίες μας ώρες στην πόλη, γιατί θέλει αφοσίωση και χρόνο. Πολύ κοντά στο μουσείο είναι ο πρωτότυπος σταθμός Atocha, απ’όπου και φύγαμε με την υπόσχεση να γυρίσουμε σύντομα για άλλες 48 ώρες.